Vriendendiensten staat open voor een gesprek over hoe het nou écht met iemand gaat, ook als het even minder goed gaat. Daarom doen we mee met de 1KZ1EJ3 campagne van 113. Lynn doet vandaag zijn verhaal op het bankje.
Lynn heeft in zijn jeugd suïcidale gedachten gehad, ook hebben in zijn omgeving mensen suïcide gepleegd. Tijdens het gesprek hebben we het over troost en steun, over zingeving en of hij mensen in zijn omgeving heeft waar hij zijn verhaal mee kan delen.
TABOE
“Ik had vroeger zware depressieve periodes, mijn suïcidepoging is in het verleden door iemand verhinderd en daar ben ik heel blij om. Ik weet hoe het is om emotioneel en psychisch te lijden. Helaas kon ik hier toen eigenlijk met niemand over praten. Ik ben 64 jaar en in die tijd lag er in mijn omgeving een taboe op psychische problemen. Hier werd niet over gesproken, ik kon nergens naartoe met mijn problemen.”
ROUW
“Ik ervaar soms lange periodes met emoties van rouw en verdriet. Dat is best moeilijk. Ik denk soms: 'ik had dit moeten zeggen of dat moeten doen'. Maar dat is achteraf, het heeft geen nut om hierover na te denken. Omdat wat gebeurd is, is gebeurd. Dat kan je niet voorzien. Je kan niet in iemands hart kijken, hoe diep iemand echt zit.”
TROOST
“Mijn geloof houdt me staande. Het geeft mij zingeving in het leven en troost. Ik heb een gebedsleven en ik deel alles met god in gebed. Dat geeft mij het gevoel dat ik het even kwijt ben. Je geeft het aan iemand anders en daardoor voel ik mij gedragen en gesteund.”
NABIJHEID
“Ik mis zelf weleens de nabijheid van mensen. Ik ontvang ook wel liefde, maar ik heb de neiging met mensen om te gaan die op mij leunen, ik ben er graag voor een ander. Mijn vrienden hebben ook psychische problemen en dat is eigenlijk mijn hele leven lang al zo. Maar daarnaast zijn dit ook mensen die mijn gedachtes, gevoelens en emoties begrijpen. Je probeert elkaar wel op te vangen. Als je liefde deelt dan mag je soms ook liefde terugontvangen. Dat ervaar ik heel vaak.”
ONTVANGEN
“Maar de houding van, voor wat hoort wat, dat vind ik niet fijn. Omdat er geen verplichting is. Je hebt geen verplichting naar mij toe als ik wat met je deel. Dat houdt misschien mensen wel tegen om het “echte” gesprek aan te gaan, omdat ze dan denken dat ze er wat mee moeten. Dat ze moeten helpen of ze moeten die gedachten bij mij weghalen. Dat is niet zo. Je geeft niet om te ontvangen."
HET GESPREK
“Durven het gesprek aan te gaan. Door een simpele, hoe is het? Een licht of zwaar gesprek, dat maakt eigenlijk niet uit. Gewoon er even voor iemand zijn. Als meer mensen dit zouden doen dan zou de psychische zorg er heel anders uitzien denk ik. Omdat het vaak alleen maar gaat om een luisterend oor."
GEZIEN WORDEN
“Als het om gezien worden gaat dan hoeven voor mij gesprekken niet altijd zwaar en diepgaand te zijn. Elkaar echt zien, dan denken mensen misschien meteen: 'ik moet jou van top tot teen kennen en doorgronden'. Maar iemand echt zien kan ook zijn even stilstaan of in deze context stilzitten voor een respectvol alledaags gesprek met elkaar. Iets delen mag, maar het gesprek luchtig houden mag ook.”
“Je gedachten verzetten en dat het ook tijdens zo'n gesprek over iets anders mag gaan, is ook helpend. Lachen met elkaar geeft ook verlichting in je leven, is ontspannend en zelfs genezend. Als je je blijft richten op het probleem dan gaat het denk ik nooit weg. Als je de tijd neemt om ook naar een andere richting te kijken en ook een beetje vrolijk te zijn dan helpt dat enorm.”
113
Denk jij aan zelfdoding? Je kunt 24 uur per dag contact opnemen met 113 zelfdodingpreventie. Via 0800 – 0113 of chat op www.113.nl. Kijk voor meer informatie over de campagne op www.113.nl/ikzieje.